Usta yazar Abdurrahman Cahit Zarifoğlu, 38 yıl önce aramızdan ayrıldı. 1 Temmuz 1940 tarihinde Ankara’da, Niyazi Bey ve Şerife Hanım’ın çocuğu olarak dünyaya gelen Zarifoğlu, okula başlamadan önce annesi, anneannesi ve mahalle hocalarından okuma, yazma ve Kur’an-ı Kerim okumayı öğrendi. Programına sinema sanatı da dahil olan bu eğitim, onun edebi kariyerinin temellerini oluşturdu.
İlk öğrenimine Şanlıurfa’da başlayan Zarifoğlu, 1951 yılında Kahramanmaraş’taki eğitimini tamamlayarak çocukluğunun önemli bir kısmını Şanlıurfa-Siverek, Kahramanmaraş ve Ankara’da geçirdi. Lise eğitimini ise 1955’te başladığı okulu, edebiyat ve matematik derslerinden geçtiği bütünlemeler sonucunda 1961’de bitirerek sonlandırdı. Kahramanmaraş’a döndükten sonra kısa bir süre vekil öğretmenlik yapan Zarifoğlu, bu dönemde edebiyat kariyerine adım atarak yerel gazete ve dergilerde ilk şiirlerini ve denemelerini yayınladı.
Zarifoğlu, Türk edebiyatının önemli isimleri olan Rasim Özdenören, Alaeddin Özdenören, Erdem Bayazıt, Mehmet Akif İnan ve Ali Kutlay ile olan dostluğunu, Maraş Lisesi’nde tanışarak geliştirmiştir. Yazılarının ilk yayımlandığı yerlerden biri Nuri Pakdil’in editörlüğünü yaptığı “Hamle” dergisi olmuştur. Bu arkadaş grubu, 1956-1959 yılları arasında birçok yayında eser vermeye devam etti.
Zarifoğlu, Eskişehir’de Türk Hava Kurumu’nun uçuş kurslarına katılmış ve Milli Model Uçak B Sertifikası almıştır. Jet pilotu olma hayali, sağlık sorunları nedeniyle gerçeğe dönüşememiştir. 1980 yılında yayınladığı “Yaşamak” adlı kitabı, yazdığı günlüklerin ilk örneklerini barındırmaktadır.
1961’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Alman Dili ve Edebiyatı bölümüne başlayan usta yazar, 1971 yılında buradan mezun olmuştur. Üniversite yıllarında, edebi kişiliği üzerinde derin etkiler bırakan Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç ile tanışmıştır. Şiirleri, 1966’da yeniden yayın hayatına dönen Diriliş dergisi ve Türk Dili gibi çeşitli dergilerde yer aldı.
Yazı hayatına, 1965 yılı itibarıyla Rasim Özdenören yönetiminde yayınlanan haftalık Yeni İstiklal gazetesinde edebiyat sayfasında çalışarak devam eden Zarifoğlu, “İşaret Çocukları” adlı eserini 1967’de yayımladı.
Zarifoğlu, Almanya’da dil eğitimi alarak Avrupa’yı otostopla dolaşmış ve kısa bir süre tercümanlık yapmıştır. 1972-1973 yıllarında İstanbul’daki bir kolejde Almanca öğretmenliği yapmanın yanı sıra askerlik görevini Tuzla’da yedek subay olarak tamamlamıştır. Askerlik sonrası, Makine Kimya Endüstrisi Kurumunda memur olarak görev almıştır.
İlk kitabını kendi bütçesiyle bastıran Zarifoğlu, 1973’te yayımlanan “Yedi Güzel Adam” adlı eseriyle geniş bir okuyucu kitlesine ulaşmayı başarmıştır. 1974 yılında yayımladığı “İns” eseri de edebi kariyerinin önemli adımlarından birisidir.
1976 yılında Başkent’ye mütercim sekreter olarak geçen zarif, Necip Fazıl Kısakürek’in aracılığıyla Berat Hanım ile evlenmiştir. Zarifoğlu’nun evliliği, ömrünün sonuna kadar süren bir mutluluğun başlangıcını oluşturmuştur. İki oğlu ve iki kızı, ailesinin temel taşları olarak onun hayatında yer aldı.
1983 yılında Başkent İstanbul Radyosuna atanmış olan Zarifoğlu, içe dönük bir karaktere sahipti. Şiirlerinde “İkinci Yeni” akımından beslenerek kendine özgü bir dil oluşturmayı başardı. Şiirleri, İngilizce ve Arapça gibi birçok dile çevrildi.
Çocuk edebiyatına da yönelen usta yazar, 1984’te “Yürekdede ile Padişah” adlı eserinden dolayı Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü’ne layık görüldü. Abdurrahman Cahit Zarifoğlu, 7 Haziran 1987’de pankreas kanseri nedeniyle hayata veda etti ve Üsküdar Beylerbeyi’ndeki Küplüce Mezarlığı’na defnedildi. Edebi mirası, pek çok dergi ve çalışma ile yaşatılmaya devam etmektedir.
Zarifoğlu’nun eserleri arasında “İşaret Çocukları”, “Yedi Güzel Adam”, “Menziller”, “Korku ve Yakarış”, ve “Şiirler” gibi önemli şiir kitapları; “Serçekuş”, “Ağaçkakanlar”, “Katıraslan” gibi çocuk kitapları bulunmaktadır. Ayrıca, “Yaşamak” adlı günlük türündeki eseri ve “Savaş Ritimleri” ile “Anne” isimli romanlarıyla birlikte, deneme türünde “Bir Değirmendir Bu Dünya” adlı eserleri de dikkat çekmektedir. Zarifoğlu’nun üniversite tezi “Rilke’nin Romanında Motifler” adıyla kitaplaştırılarak yayınlanmıştır.
