Geçen yıl, Perseverance keşif aracı, Mars’ın ekvatorunun kuzey kısmında, kurumuş bir nehir yatağında “leopar benekleri” olarak adlandırılan paslı dairesel izleri tespit etti. Bu buluş, araştırma dünyasında büyük heyecan yarattı.
NASA’nın yöneticisi Sean Duffy, bu izlerin milyarlarca yıl önce yaşamış mikroskobik canlılara ait olabileceğini duyurdu. Bilim insanları, bu işaretlerin Mars’taki geçmiş yaşam hakkında önemli ipuçları barındırabileceği konusunda umutlu.
Araştırmacılar, Jezero Krateri’nde yer alan “Bright Angel” bölgesinde, bu izlerin içinde iki önemli mineral buldu: Çürüyen organik maddelerde sıkça rastlanan Vivianite ve Dünya üzerinde mikroplar tarafından üretilen Greigit. Bu durum, Mars’ta yaşam izlerine dair yeni bilgiler sunuyor.
Birkbeck Üniversitesi’nden Dr. Keyron Hickman-Lewis, “Dünya’da mikrobiyal yaşam tarafından üretilen mineral-organik bileşiklerin Mars’ta da bulunmuş olması çok umut verici. Bu, şimdiye kadar elde edilen en güçlü yaşam kanıtı olabilir” ifadesini kullandı.
MARS’TA YAŞAM NASIL GÖRÜNÜRDÜ?
İngiliz gazetesi Daily Mail’in aktardığına göre, günümüzde çorak bir alan olan Jezero Krateri, milyarlarca yıl önce suyla dolu bir göl yatağıydı. Araştırmalara göre, bu bölgede yaşamış olabilecek yaşam formları, büyük ihtimalle basit mikroorganizmalardan ibaretti.
Bahsedilen bu yaşamın, Dünya’daki aşırı koşullarda hayatta kalan bakterilere benzeyebileceği düşünülüyor. Örneğin, tuzlu su göllerindeki mikrobiyal katmanlar veya yerin derinliklerindeki mikroplar gibi benzetmeler yapılabilir.
DAHA KARMAŞIK YAŞAM MÜMKÜN MÜ?
Araştırmacılara göre, eğer bu “leopar benekleri” gerçek anlamda biyoişaretler ise, yaşam Mars’ta yalnızca belirli bir bölgeyle sınırlı kalmamış olabilir. Yine de, gezegen üzerinde hayvan benzeri karmaşık yaşam formlarının evrimleşme olasılığı çok düşük görünüyor.
Mikropların, Dünya’daki yaşamla aynı dönemde ortaya çıkmış olabileceği, fakat Mars’ın atmosferini kaybetmesi sonucu iklimin hızla soğuyup kurumasıyla birlikte evrimin durma noktasına geldiği düşünülüyor. Bu zorlu koşullar, canlıların beden büyüklüğünü ve karmaşıklığını sınırlı hale getirmiştir. Dünya’da karmaşık yaşamın gelişimi için 3 milyar yıl daha geçmesi gerektiği öngörülüyor.
