Donostia Uluslararası Fizik Merkezi’nden Hoang Nhan Luu, Çin’deki Şanghay Jiao Tong Üniversitesi’nden Yu-Cheng Qiu ve ABD’deki Cornell Üniversitesi’nden Henry Tye tarafından oluşturulan modele göre, evrenin toplam ömrü 33,3 milyar yıl olarak hesaplanıyor. Bu, 13,8 milyar yıl önce meydana gelen Büyük Patlama’dan bu yana geçen sürenin yaklaşık üçte biri kadar bir zaman dilimini ifade ediyor.
Tye, son 20 yıldır kozmolojik sabitin pozitif olduğunun ve evrenin sürekli genişleyeceği yönündeki yaygın düşüncelerin değiştiğini belirtiyor. Yeni elde edilen verilerin, bu sabitin negatif olabileceğine ve evrenin nihayetinde çökebileceğine işaret ettiğini vurguluyor.
KARANLIK ENERJİ ZAYIFLAYABİLİR
Einstein’ın genel görelilik teorisinde önemli bir yer tutan kozmolojik sabit (λ), evrenin genişlemesini belirleyen kritik bir parametre. Pozitif bir λ durumu, evrenin dışa doğru genişlemesine neden olurken, negatif bir λ çekim kuvveti oluşturuyor. Son gözlemler, karanlık enerjinin sabit bir yapıdan ziyade, zamanla değişen bir enerji türü olabileceğini ortaya koyuyor.
Journal of Cosmology and Astroparticle Physics dergisinde yayımlanan araştırma sonuçları, karanlık enerjiye eşlik eden “ultra hafif aksiyon alanı” kavramını da içermekte. Bu hayaletimsi enerji alanının evreni başlangıçta dışa doğru ittiği, ancak etkisinin zamanla azalarak 11 milyar yıl sonra genişlemeyi durduracağı öngörülmekte.
BÜYÜK ÇÖKÜŞ’E DOĞRU GERİ SAYIM
Model, evrenin mevcut boyutunun 1,7 katına ulaştıktan sonra genişlemenin duracağını tahmin ediyor. Bu noktadan itibaren çekim kuvveti etkin hale gelecek ve evren, yaklaşık 8 milyar yıl sürecek bir çöküş dönemine girecek.
Tye, bu durumu “Bir tepeye tırmanan bir bisiklet sürücüsü gibi düşün. Rüzgar seni ilk başta iter, ancak zamanla zayıflar. Zirveye ulaştığında durur ve sonra aşağıya doğru, hızlanarak inmeye başlarsın” şeklinde ifade ediyor.
OLASI BİR GELECEK
Bilim insanları, bu senaryonun kesin bir tahmin değil, yalnızca olası bir gelecek olduğunu vurguluyor. Karanlık enerjinin gerçekten değişken olup olmadığını değerlendirebilmek için çok daha fazla gözlemsel veri gerekmekte.
Tye, çalışmayı şu sözlerle özetliyor:
“Hayatın bir başlangıcı ve bir sonu olduğunu bilmek isteriz. Evren için de aynı durum geçerli. 1960’larda bir başlangıç olduğunu öğrendik; şimdi muhtemelen bir sonunun da olduğunu keşfetmeye yaklaşıyoruz.”
